ขณะที่ผมตั้งใจนั่งสมาธิอยู่นั้น มีผู้ไม่ตั้งใจนั่งสมาธิอยู่ข้างๆ ส่งเสียงรบกวนบ้าง จนบางครั้งผมพลอยเสียสมาธิไปด้วย ผมอยากทราบโทษที่ให้ผู้อื่นตื่นจากสมาธิ เป็นอย่างไรบ้างครับ ?
ตอบ:
การทำให้ผู้อื่นตื่นจากสมาธิ บอกได้เลยว่ามีโอกาสไปเกิดในอบายภูมิ เช่น อาจจะไปเกิดเป็นสัตว์นรก สัตว์เดรัจฉาน 2 อย่างนี้ก็ได้ เพราะโมหะของตัวเอง ไม่รู้บาปบุญคุณโทษ เพราะฉะนั้นให้รู้ไว้ ไม่ว่าพระสามเณร
หรือโยม ทำอะไรให้คนอื่นเขาตื่นจากสมาธิ อุปมาดังว่า เทียนเขากำลังจุดกำลังต่อเทียน กำลังสว่างขึ้น ท่านเองไม่มีเทียน มืดอยู่แล้ว ไปดับเทียนคนอื่นอีก ตัวเองมืด 2 เท่าฉันใด คนที่ทำให้คนอื่นตื่นจากสมาธิก็เป็นฉันนั้นเหมือนกัน
เพราะเหตุนั้น หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านได้เคยแสดงธรรมไว้ว่า มีฤาษีหรือโยคีกำลังเจริญภาวนาอยู่ นกเป็นสัตว์เดรัจฉานอยู่แล้ว อยู่บนกิ่งไม้ โผบินกระพือปีกที่จะบินไปพรึบๆ แล้วทำให้ฤาษีตื่นจากสมาธิ นกตัวนั้นตายแล้วลงต่ำลงไปอีก ไปอบายภูมิที่ต่ำลงไปกว่านั้นอีก (เข้าใจว่าเป็นสัตว์นรก) บอกได้เลยว่า แม้ระหว่างที่มีชีวิตอยู่ต่อไปนี้ เมื่อผลกรรมตามทันก็อาจให้ผลเป็นคนหูหนวกเร็ว
เพราะฉะนั้นอย่านึกว่าเป็นเรื่องล้อเล่น การมาปฏิบัติธรรมที่นี่ อาตมาขอเจริญพรบอกญาติโยมให้ทราบ และบอกให้ลูกเณรทั้งหลายรู้ด้วยว่า ใครทำให้คนอื่นตื่นก็เป็นบาปมาก โยมส่วนใหญ่ก็ไม่มี ถ้าจะมีก็คงเป็นเด็กๆ สามเณร บอกห้ามเท่าไรก็ไม่ยอมเชื่อ ก็เหมือนกับเด็กที่มองเห็นถ่านเพลิงที่แดง แต่ไม่รู้จักว่านั้นคือถ่านเพลิง เข้าไปกำตะปบเข้า ไฟก็ไหม้มือ ยิ่งโมหะไม่รู้บาปบุญคุณโทษ ก็เหมือนเด็กที่ไม่รู้ว่านั้นเป็นไฟ และก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงถึงจะหายร้อน ก็กำใหญ่เข้าไปเลย นี่แหละผลกรรมนำลงต่ำ เหมือนก้อนศิลาที่ตกลงไปในบ่อที่ไม่มีก้น ยากที่จะโงหัวขึ้นมาสู่โลกมนุษย์ เพราะฉะนั้นให้รู้สึกตัวไว้ คนที่ทำผิดแล้วก็จงขอขมาเขาเสีย ถ้าใครอยู่ใกล้ๆ ไปทำอะไรให้เขาตื่น เพราะฉะนั้น มาที่นี่ ทำดีก็ดีเลิศ ถ้าทำไม่ดีก็ได้ผลเสีย เพราะเรื่องธรรมปฏิบัติไม่ใช่เรื่องธรรมดา นี้เป็นกัมมัฏฐาน เป็นเรื่องใหญ่ เป็นบุญกุศลใหญ่ เหมือนกับว่าเป็นระเบิดที่มีอานุภาพสูงเอาไว้ใช้เข่นฆ่าศัตรู คือ อวิชชา กิเลส ตัณหา อุปาทาน เป็นทางมรรค ผล นิพพาน เป็นไฟฉายดวงใหญ่ เพราะฉะนั้นถ้าทำไม่ดี ระเบิดลูกนั้นแหละจะระเบิดโดนตัวเองเลยแหละ เพราะฉะนั้นให้สำรวมเอาไว้ อย่าล้อเล่นนะ
ดังตัวอย่างผลของกรรมประเภทนี้ ได้มีผู้ส่งจดหมายมาถึงอาตมาในเวลาเดียวกันนี้ ว่าอย่างนี้
“ข้าพเจ้านายมนตรี ตั้งจิตรมณีศักดา ขออโหสิกรรมต่อหลวงป๋าและพระธรรมกาย ด้วยกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม
เนื่องจาก ข้าพเจ้ามาปฏิบัติธรรมที่สถาบันพุทธภาวนาวิชชาธรรมกาย ได้ทำรถยนต์ติดหล่มเสียงดังรบกวนสมาธิผู้ที่กำลังนั่งสมาธิ (ประมาณปี 2530 สมัยที่หลวงพ่อสังเวียนอยู่ประจำที่สถาบันฯ) ทั้งที่หลวงป๋าขอร้องทางเครื่องขยายเสียงแล้ว แต่ข้าพเจ้าก็มิได้หยุดรถ เหตุผลเพราะพวกข้าพเจ้าเลอะโคลนหมดทุกคน ฝนตกทุกวัน รถจึงติดหล่ม จึงขัดคำสั่งหลวงป๋าโดยมิได้ตั้งใจ ต่อมาข้าพเจ้าก็ได้รับความทุกข์ทรมานจากเสียงที่รบกวนจากข้างบ้าน เป็นเวลานาน และต่อมาเมื่อประมาณเดือนกุมภาพันธ์ 2541 นี้ ข้าพเจ้าก็ทนเสียงรบกวนไม่ไหว ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร จึงนั่งสมาธิ และข้าพเจ้าเองรู้แล้วว่า เสียงรบกวนต่างๆ นั้นเป็นวิบากกรรมของข้าพเจ้า ที่ทำเสียงรถยนต์ดังรบกวนผู้ที่กำลังนั่งสมาธิ (ที่สถาบัน)
ข้าพเจ้าจึงขอให้หลวงป๋า และพระธรรมกาย อโหสิกรรมให้ข้าพเจ้า ถ้ากรรมครั้งนี้พอจะอภัยให้ได้
ขอแสดงความเคารพอย่างสูง
มนตรี ตั้งจิตรมณีศักดา
www.dhammakaya.org/%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0…89%E0%B8%B2%E0%B8%87