พกพรหม
ท้าวพกพรหม เมื่อยังเป็นมนุษย์บวชเป็นฤาษี
บำเพ็ญเพียรจนได้ฌาน ตายแล้วไปเกิดเป็นพรหม
แต่ชีวิตในพรหมโลกนั้นยาวนานมากๆ
เมื่อพกพรหมไปอยู่นานเข้าก็เลยคิดว่า
พรหมโลกเป็นสิ่งเที่ยงแท้ เป็นอมตะ
ไม่มีการเกิด ไม่มีการตาย
เป็นภพที่พ้นจากทุกข์ เป็นที่ประเสริฐที่สุด
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงทราบความคิดของพกพรหม
จึงเสด็จไปเทศน์โปรดถึงพรหมโลก
จนกระทั่งพกพรหมเกิดความเห็นถูกต้องว่า..
พรหมโลกไม่ใช่ที่เยี่ยมที่สุด
อายุของตนไม่ได้ยาวนานอย่างที่คิด
ยังจะต้องมีการเกิดการตายอีก
และยอมรับนับถือว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นผู้เลิศที่สุด
ไม่มีใครประเสริฐยิ่งกว่า