ป้ากานดาคนที่มีลูกพิการอายุ 32 ปี คุณป้ากานดาต้องป้อนอาหารวันละ 3 มื้อ
คุณป้ากานดาบอกว่า ที่ผมเล่าให้ฟังว่า การที่เจ้าของที่ดินใหุ้คุณป้ากานดาเป็นผู้ดูแลที่ดิน เจ้าของที่ดินอนุญาตให้ปลูกหลังคาสลัมลงที่ดิน แต่ไม่ให้เก็บค่าเช่า ( ข้อนี้ถูกต้อง เจ้าของที่ดินเป็นคนมีเมตตาไม่เก็บค่าเช่าใด ๆ ) และที่ผมบอกว่า ค่าน้ำค่าไฟ เจ้าของที่ดินให้คุณป้ากานดาเก็บส่วนต่างได้นั้น เป็นการเข้าใจผิด เพราะความจริงคือ คุณป้ากานดาเป็นเพียงคนเก็บเงินให้กับเจ้าของมิตเตอร์ที่เป็นคนลงทุนไป ป้ากานดาไม่มีส่วนแบ่งใด ๆ ( เพื่อนบ้านทุกคนรับรองว่าเป็นความจริง )
ขณะนี้ความเดือดร้อนที่คุณป้ากานดาเป็นห่วงอยู่คือ ห้องส้วมที่เอียงกะเท่เร่เนื่องจากไม้ที่ค้ำยันพื้นคอนกรีตห้องส้วมผุไปตามกาลเวลา และพื้นห้องส้วมเอียงมาก
( มองจากห้องนอนคนพิการไปอีกนิดเดียวถึงห้องส้วม )
พื้นห้องส้วมที่เอียงกะเท่เร่ เอียงมาก ๆ นี้เนื่องจากไม้ที่ค้ำฐานคอนกรีตผุไปตามกาลเวลา ( ผมถามว่าทำไมไม่ใช้เสาปูนตอนแรก ป้าบอกว่า ตอนนั้นไม่มีเงินซื้อเสาปูน ) และพื้นที่เอียงขนาดนี้ พร้อมที่จะถล่มลง และถ้าบังเอิญถล่มลงตอนที่คนพิการกับคุณป้ากานดาอยู่ในห้องน้ำ ( เพราะต้องเอาไปทำความสะอาด ล้างอุจจาระ และ ปัสสาวะทุกวันเช้าเย็น ) ถ้าเกิดถล่มลงมา กลัวคนพิการจะช่วยตัวเองไม่ได้ เพราะฉะนั้น คุณป้ากานดาขอความเมตตาจากท่านที่ต้องการช่วยเหลือคนพิการให้ได้ห้องส้วมใหม่ โดยขอรับบริจาคจากผู้ที่ต้องการหยิบยื่นความช่วยเหลือให้ แถวนั้นมีช่างกรรมกรก่อสร้างอยู่ ผมจึงถามว่า ต้องใช้เงินเท่าไร ช่างกรรมกรบอกว่า ถ้าดูแบบนี้ใช้ค่าของประมาณ 2 – 3 พันบาท ( ส่วนค่าแรงเขาไม่คิด เขายินดีบริจาคค่าแรงช่วย )
เบอร์บัญชีของคุณป้ากานดาที่ขอรับความช่วยเหลือครับ และผมขออนุญาตจากคุณป้ากานดาแล้ว ขอถ่ายรูปทุกหน้าสมุดคู่ฝากเพื่อให้คนที่ต้องการช่วยเหลือได้พิจารณาข้อมูลจากสมุดคู่ฝาก
สมุดคู่ฝากธนาคารออมสินตั้งแต่สมัยที่สามีคุณป้ากานดายังมีชีวิตอยู่ เป็นนายช่างรับเหมาต่อเติม ตกแต่งบ้านด้วยงานไม้ งานปูน ต่อมาได้เสียชีวิตลง จึงทำให้คุณป้ากานดามีฐานะที่ยากจนลงทันที
อ้างอิงกระทู้เดิมซึ่งเป็นที่มาของกระทู้นี้